hi залуусаа манай блогт өөрсдийн зохиүсон шүлэг юм уу ? эсвэл өгүүллэг ч хамаагүй бичиж явуулаарай.админ болгоно шүү!!! миний мэйл хаяг:enkulemisheel@yahoo.com hamgiin goy bichseniig n adminaa bolgonoo

Сэтгэл татсан богино өгүүллэгүүд

Саяхан Банжигын блог хэсэж яваад энэ блогыг олов. Богино өгүүллэгүүд бичдэг сайхан блог байна. Тэгээд өгүүллэгүүдийг уншиж явтал үнэхээр сэтгэлд нөлөөлөхүйц сургамжит өгүүллэгүүд байсан ба заримыг нь уншаад уйлах шахав хэхэ. Ингээд хэсгээс нь тонилуулъя.


Би түүндээ хайртай байсан…

Лам шарилын толгойн тус зогсоод залбирал уншиж байв. Гэнэт 50 жил ханилсан ханиа оршуулж байгаа настай эр ” би түүндээ хайртай байсан.” гэж чанга дуугаар цурхиран уйлж эхлэв. Нам гүм байсан оршуулагын ёслолыг ийнхүү хижээл эр эвдэв. Гэвч намдах шинжгүй үргэлжлүүлэн уйлсаар байсан тул тэнд байсан үр хүүхэд, найз нөхөд нь баахан санаа зовж эхлэв. Тиймээс хүүхдүүд нь “Ааваа бид нар мэдэж байна аа гэхдээ та одоо тайвшир, чимээгүй байл даа” гэж гуйх шаардах зэрэгцэн хэлж байв.

Өвгөн, шарилын хайрцагийг нүх рүү буулгах агшинд мөн л цурхиран уйлж эхлэв. Лам гэр бүлийнхэнд шарилын нүхэнд шороо хийх хэрэгтэй гэхэд өвгөн улам чангаар “Би чамдаа хайртай байсан шүү дээ, би чамдаа хайртай байсан шүү дээ,Би чамдаа хайртай байсан шүү дээ” гэж уйлж байгаа өвгөнийг хүүхдүүд нь аргадж байсан ч өвгөн огт тоосон шинжгүй “Би чамдаа хайртай байсан шүү дээ” гэж уйлж байв.

Удалгүй хүмүүс нэг нэгээрээ тарж эхэлсэн ч өвгөн явах янзгүй суусаар л байв. Чулуун дээр бичсэн нэр лүү гөлрөн суусан өвгөнд лам дөхөж очоод “Танд ямар хүнд байгааг ойлгож байна л даа. Гэхдээ одоо эндээс явцгаая, үхсэндээ хамт үхэх биш дээ. Бидний амьдрал үргэлжиж байна.” гэв. Гэтэл өвгөн шаналан “Би түүндээ хайртай байсан. Гэхдээ гэхдээ… залуу байхад аа нэг юм уу 2 удаа л хэлсэн. тэрнээс хойш нэг ч хэлээгүй” гэжээ.

Эцэг

Түүнийг гэртээ ядарч сульдаад ирэхэд 5 настай хүү нь хаалган дээрээ зогсоод хүлээж байлаа. Хүү нь түүнээс “Ааваа та нэг цагт хэр их мөнгө олдог вэ?” гэж асуужээ. Тэрээр энэ чамд хамаагүй гэж уцаарлан хэллээ. Гэхдээ ааваа хүү нь мэдмээр байна гэж хүү нь шалав. “За яахав 20$ олдог” хэмээн хариуллаа. Гэтэл хүү нь “та тэгвэл надад 10$ өгөөч” гэх тэр. Аав нь учиргүй уурлаж “Чиний хэрэгтэй хэрэггүй тоглоом янз бүрийн юманд чинь зарцуулах илүү мөнгө алга. Өрөөндөө ороод хаалгаа хаа гэжээ.
Хүү чимээгүйхэн ороод хаалгаа хаав. Аав ч уйртайгаар “Энэ хүүхэд яаж зоригтой асууж байнаа?” гэж боджээ. Нэг цагийн дараа тэрээр хүүдээ уурлаад мөнгөөр яах гэж байсаныг нь асуугаагүйгээ саналаа. Магадгүй үнэхээр чухал байсан ч юм билүү. Хүүгийнхээ өрөөнд ороод, орондоо хэвтэж байгаа хүүгээсээ “Унтаж байгаа юм уу?” гэж асуулаа. Хүү нь “үгүй” гэж хариулахад “Май энэ 10$-г ав. Түрүүн муухай аашилсныг минь уучлаарай өндөөдөр их хүнд өдөр байлаа.” Гэжээ. Хүү нь баяртайгаар үсрэн босоод “Баярлалаа ааваа” гээд орон дотроосоо бутархай мөнгө хадгалдаг хайрцагаа гарган, аавыгаа царайчлан хараад мөнгөө удаан гэгч нь тоолов. Аав нь мөн л уурлаж “Чамд мөнгө байсаар байтал яагаад надаас мөнгө авч байгаа юм бэ?” Чиний тоглоомонд оролцох зав надад байхгүй гэж хэлэхэд хүү нь “Ааваа би тантай нэг цаг баймаар байна. Энэ 20$-оор таны нэг цагийг авч болох уу?” гэжээ.

Цуурай

Найм ес орчим настай хүү эцгийн хамт ууланд аялж явжээ. Гэтэл хүү гэнэт хальтран унаад өвдсөндөө болон “ёо ёо” гэж орилжээ. Гэтэл дуу нь цуурайтан эргэн сонсогдожээ. Хүү хэн нэгэн бас “ёо ёо ” гэжорилохыг сонсжээ.

Өмнө нь ийм зүйлтэй огт тааралдаж байгаагүй тул гайхан:

“Чи хэн вэ”гэж хашгирав.

Хариу ч тэр дороо ирлээ.

“чи хэн вэ?”

Харин хүү бухимдан:

“хулчгар” гэв.

Хариу бас л ижилхэн:

“Хулчгар ” гэж ирэв.

Хүү аавда:

“Ааваа энэ чинь одоо юу болоод байгаа юм вэ би ойлгохгүй бна.” гэв

Аав нь:

“миний хүү сонсож бай” гээд,

“Бүх юм сайхан” гэж хашгирав

Уулнаас ирэх дуу нь эргээд

“Бүх юм сайхан” гэв.

Аав:

“Би чамд хайртай”

Уулнаас ирэх дуу:

“Би чамд хайртай”

Хүү гайхсан хэвээр сайн ойлгоогүй байлаа.

Үүнийг харсан аав нь: “Үүнийг цуурай гэдэг юм. Гэвч амьдрал үнэндээ яг цуурай шиг байдаг. Чиний хэлсэн, хийсэн бүр чинь эргээд чамд тэр хэвээр тусдаг. Амьдрал бол бидний өөрсдийн хийсэн, хэлсний цуурай мөн билээ. Амьдралыг сайн сайхан байлгаж, муу муухайгаас цэвэрлэхийг хүсч байгаа бол өөрийнхөө сэтгэлийг сайн сайхан байлгаж, муу муухайгаас цэвэрлэх хэрэгтэй. Бусдыг өрөвч, зөөлөн байгаасай гэж хүсч байгаа бол эхлээд өрөвч зөөлөн байх хэрэгтэй. Амьдрал гэдэг чи түүнд юу өгнө, эргээд яг түүнийг чамд өгдөг жамтай”. гэж хэлжээ.

Заяаны хань

Хаалгаар арай ядан тэмтчин орох залуу бүсгүйг автобусны зорчигчид их л өрөвдөнгүй харцгаана. Түүнийг Сузан гэх бөгөөд эмч нар буруу онош тавьж эмчилсэнээс гуч гаруйхан насандаа хараагүй болж, нэг л мэдэхэд уур уцаар, бухимдлын ертөнцөд унасан юм.

Хөөрхий бүсгүйд энэ ертөнцөд харах мэлмий, түших тулгуур болж үлдсэн цорын ганц хүн нь Марк байлаа. Тэрээр агаарын цэргийн армид алба хаана. Сузаныг хараагүй болоход түүний сэтгэл нь ихэд гутарсан боловч эхнэрээ өөртөө итгэлтэй, биеэ даасан эмэгтэй болоход нь туслах ёстой хэмээн Марк эрс шийджээ.

Сузан шинэ амьдралдаа өдөр ирэх тусам аажим аажмаар дасаж байв. Орон гэртээ байгаа айлын эзэгтэй хойно ойр зуурын ажлыг хөнгөхөн хийчихдэг боллоо. Тэр нэг үеэ бодвол хараагүй байна гэдэг тийм ч хэцүү зүйл биш болохыг ухаарч эхэлжээ. Цаг хугацаа өнгөрөх тусам тэд бие биенээ улам хайрлан, халамжилж, аливаа зүйлийг хамтарч хийдэг байв. Өдөр хоног ээлжлэн өнгөрсөөр Сузаны ажилдаа орох цаг нэгэнт болжээ. Эрүүл саруул байх үедээ ажил гэрийнхээ хооронд хол ч гэсэн автобусаар явж болоод л байдаг байсан. Харин одоо хараагүй болсон бүсгүйд ажил руугаа явна гэдэг хар дарсан зүүд мэт санагдана. Иймээс Марк өглөө бүр эхнэрээ ажил руу нь таксигаар хүргэж өгдөг боллоо. Сузан нөхөртэйгээ үргэлж хамт очиж, ирдэг болохоор сэтгэл нь тайван байдаг байв. Харин ингэж их анзаарч, асарч халамжлах нь ямар ч үр дүнгүй бөгөөд өөрөөс нь дэндүү их хараат болж байгаад Маркийн сэтгэл ихэд зовних болжээ.

Тиймээс орой Марк эхнэртээ өөрийн бодлоо хэлэхэд, Сузан ихэд цочирдон,
“Чи намайг мэдэж байна уу? Би чинь сохор хүн шүү дээ. Хаашаа явж байгаагаа яаж мэдэх юм бэ? Удахгүй чи намайг орхиод явахад, би гэдэг хүн хэрхэн амьдрана даа” хэмээн бухимдан уйлав.

Эхнэрийгээ ингэж хэлэхэд, Марк их өрөвдсөн боловч “Би чамайг ажилдаа өөрөө явж чаддаг болтол чинь автобусаар хамт явах болно” гэж хэллээ. Ингээд хоёр долоо хоногийн турш Марк цэргийн дүрэмт хувцсаа өмсөн, эхнэртэйгээ хамт ажилд нь очиж, ирж байхдаа хараанаас бусад мэдрэхүйгээ ашиглан, орчин тойрныхоо баримжааг яаж олох талаар мэддэг бүхнээ зааж сургав. Мөн ажилд нь хүргэж өгдөг автобусны жолоочтой танилцуулж, өглөө бүр нэг суудал хадгалж байхыг захижээ. Хэрвээ хүн өөрөө л хичээж зүтгэвэл, ямар ч бэрхшээлийг даван туулж чаддаг жамтай. Ингээд нэгэн өглөө Сузан эртлэн босож, ажилдаа ганцаараа явлаа. Анхны өдөр түүнд юм бүхэн хэцүү байсан ч өдрөөс өдөрт сайжирсаар, алхаа гишгээ нь хүртэл хөнгөн шингэн болж, бүхнийг хийж чаддаг болсон юм.

Нэг өглөө Сузан ажилдаа очихоор автобусанд суухад, жолооч түүнд хандан:
- “Бүсгүй та их азтай хүн юм” гэж хэлэв.
- “Хараагүй хүн яагаад азтай байдаг билээ?” хэмээн асуухад,
- “Өдөр бүр таныг автобусаар явахад цэргийн дүрэмт хувцастай нэг сайхан залуу байнга дагаж ирээд, гудамжаар ажилдаа хүрэх хүртэл чинь алсаас харж, ажил руугаа ормогц, гараараа үнсэлт илгээчихээд л яваад өгдөг юм даа” гэлээ.

Ингэж хэлэхэд, Сузаны нүднээс баярын нулимс мэлмэрч эхэллээ. Тэрээр нөхрийгөө ямар их ухаалаг, тэвчээртэй, өөрт нь дэндүү их хайртай, халамжтай, үнэнч хань болохыг энэ үед ухаарчээ. Зовох цагт нөхрийн чанар танигдана гэдэг энэ буюу. Бүсгүй их азтай хүн юм. Бурхан түүнд харах нүднээс илүү сэтгэлийн нүд, ханийн тэнгэр заяаж дээ.

Эхийн сэтгэл

Эхийн сэтгэл

Бяцхан охин мэдээ орсон цагаасаа эхлэн эхийн халамж хайранд умбаж өссөн бөгөөд ээж нь түүнийг Цасангоо гүнжээс ч илүү хөөрхөн гэж хэлдэгт итгэдэг байжээ. Охин цав цагаан царайтай, мойл хар нүдтэй гэнэ. Харин сургуульд ороход нь бүх зүйл өөрөөр эргэжээ. Хүүхдүүд түүнийг хөөрхөн байтугай харин ч хамгийн царай муутай гэж хэлдэг болов.

Охин эхлээд түүнд итгэсэнгүй, учир нь бүгд л бие биедээ атаархдаг шүү дээ. Гэвч он жил өнгөрөхөд бодит байдалтай тулгарчээ. Ээж нь нялх хүүхдийнх шиг гэдэг байсан нүүрний арьс нь хөгшин хүнийх шиг үрчлээгээр дүүрэн, “мойл хар” нүд нь хялар байлаа. Нуруу нь ч хус шиг шулуун биш ажээ. Ээж нь түүнийг энэ олон жил хуурсан байжээ. Залуу охины ээжийгээ хайрлах хайр нь үзэн ядалт болж солигдлоо. Гэрлэх нас болсон ч түүнийг тоох хүн байсангүй. Дээр нь хэчнээн их эмчлэвч нүд нь засрахгүй байлаа.

Эмч нарын яриаг нууцаар сонсоод аажмаар сохорохоо олж мэдсэн охин одоог хүртэл багынх нь хэвээр өхөөрддөг ээжийнхээ худал яриаг тэвчилгүй гэрээсээ явахаар шийдэв. Гэвч ээж нь өөр хотод ажиллахаар болсноо хэлээд түрүүлээд гэрээсээ явжээ. Олсон мөнгөө найздаа илгээн охиноо сайн харж байхыг хүссэн байна. Бүсгүй хэсэг хугацааны дараа хараагүй болж харанхуйн дунд амьдрах болов. Худалч ээж нь түүнийг нас барсан ч харамсахгүй мэт алга байлаа.

Нэгэн өдөр эмч нар түүнд тохирсон хос нүд олсноо хэлээд мэс засал хийв. Бүсгүй дахин хардаг болоод өнөөх л муухай царайгаа харна гэж бодохоос айж байсан ч алтан нарыг ахин харахыг илүү их хүсчээ. Мөн бусдад дарамт болохгүй амьдрах хэрэгтэй. Хагалгааны дараа өөрийгөө толинд хараад гайхан дуу алдав. Түүний өмнө энэ дэлхийн хамгийн гоо бүсгүй зогсож байлаа. Нүүрэн дээрх батга оргүй алга болж, яс өндөртэй хамар нь засарч, зэрлэг өвстэй төстэй ширүүн үс нь долгиорон намирч байв. Урьдынхаасаа илүү өндөр болжээ.

Бүсгүй дэргэдээ байсан настай эмчийг тэврэн авч: -Би энэ дэлхийд дахин төрсөн мэт байна! Миний нүүрний өө сэв үлдсэнгүй. Та нар гоо сайхны хагалгаа хийсэн юм уу? хэмээн хашгирлаа. Эмч хариуд нь: -Үгүй охин минь, зөвхөн ээжийн чинь нүдийг шилжүүлэн суулгасан юм. “Тэр надад хэрэггүй” гэсэн юм хэмээн инээмсэглэн хэлжээ.

Хоолны сав, хоёр аяга кофе

Профессор багш философийн хичээлээ эхлэхийн өмнө урдаа зарим нэг зүйл тавьсан байлаа. Хичээл эхэлмэгц профессор юу ч хэлэлгүйгээр хоосон савыг аваад гольфийн бөмбөгөөр дүүргэв. Ингээд уг сав дүүрэн байгаа эсэхийн оюутнуудаасаа асуухад тэд ч сав гольфийн бөмбөгөөр дүүрсэн гэдэгийг хэллээ.
Дараа нь профессор хайрцагтай жижиг хайрга аваад түүнийгээ өнөөх савруу хийхдээ саваа бага зэрэг сэгсэрхэд өнөөх жижиг хайрга чулуунууд нь гольфийн бөмбөгнүүдийн засраар чигжин орж байлаа. Ингээд тэрээр сав дүүрсэн эсэхийг дахин асуухад оюутнууд ч сав дүүрсэн байна гэдэгийг санал нэгтэйгээр хэллээ.
Дараа нь профессор хайрцагтай элс аваад түүнийгээ өнөөх савруу асгалаа. Мэдээж энэ удаад ч элс үлдсэн бүх зай завсарыг дүүргэлээ. Ингээд тэр сав дүүрсэн эсэхийг дахин асуухад оюутнууд нь нэгэн дуугаар “Тийм” гэж хариуллаа.
Профессор ширээн доороосоо хоёр аяга кофе гаргаж ирээд түүнийгээ өнөөх савруу хийхэд үлдсэн зайг нь кофе дүүргэж сав жинхэнэ ёсоор дүүрэн болоход оюутнууд бүгд инээлдэцгээлээ.
“За тэгэхээр” гэж профессор үгээ эхлээд “Энэ хоолны савыг та нар өөрийхөө амьдрал гэж төсөөлцгөө. Харин эдгээр гольфийн бөмбөгүүд бол та бүхний итгэл үнэмшил, шашин шүтлэг, гэр бүл, үр хүүхэд, эрүүл мэнд, найз нөхөд болон дуртай зүйлс зэрэг таны амьдралд зайлшгүй чухал зүйлс. Бусад бүх зүйлийг алдсан ч энэ бүхэнтэйгээ үлдэж чадвал таны амьдрал тэгш дүүрэн байж чадна.”
“Хайрга чулуунууд нь таны ажил төрөл, орон байр, машин унаа зэрэг бусад зүйлс. Харин элс тийм ч их ач холбогдолгүй бусад жижиг зүйлс. Хэрэв элсийг эхлээд саванд хийвэл хайрга чулуунууд болон гольфийн бөмбөгүүдийг хийх зай гарахгүй. Амьдралд ч мөн ялгаагүй. Хэрэв чи бүх хүч хөдөлмөр, цаг хугацаагаа эдгээр жижиг зүйлсэд үрэх аваас амьдралынхаа чухал зүйлсэд цаг зарцуулах боломж чамд хэзээ ч гарахгүй.
Тиймээс зайлшгүй чухал зүйлсдээ анхаарал хандуулж бай. Хүүхдүүтэйгээ тоглож, эцэг эхдээ цаг гарга. Өвөө эмээдээ очиж бай. Эрүүл мэндийн шинжилгээнд цаг гарга. Хань ижилдээ цаг зориулж хамт хоолонд орж бай. Орон гэрээ засах, цэвэрлэх, хог хаягдлаа хаяхад цаг ямагт олдоно. Иймийн тул гольфийн бөмбөгүүд буюу амьдралын зайлшгүй чухал зүйлсэд санаа тавь. Зайлшгүй зүйлсийг хэзээ ч бүү орхигдуул. Харин үлдсэн хэсэг нь зүгээр л элс.”
Гэтэл нэг оюутан гар өргөөд кофе юуг илэрхийлж байгааг асуулаа. Профессор инээмсэглээд “Чамайг үүнийг асуусанд би баяртай байна” гээд “Харин кофений хувьд амьдрал хичээн бүрэн дүүрэн мэт санагдавч найз нөхөдтэйгээ хоёр аяга кофе уучих цаг ямагт гардаг юм даа” гэж хариулав.
Таны амьдралын асуудлууд хэтэрхий их бүр хоногийн 24 цаг ч багадах мэт санагдах тэр үед энэхүү хоолны сав хийгээд хоёр аяга кофений тухай санаж байгаарай.

Багш, хулгайч хоёр

Нэгэн үдэш Шичири Кочун багш судараа дэлгэн уншиж байтал гэрт нь хурц сэлэм агссан хулгайч дайран орж ирээд “Мөнгөө өг эсвэл амиа алдана гэж мэдээрэй” хэмээн шаарджээ. Шичири багш огтхон ч эмээлгүйгээр “Надад бүү саад бол. Тэр шүүгээнд буй. Өөрөө очоод ав” гэж хэлээд судараа цааш нь үргэлжлүүлэн уншлаа. Энэ үйлдэлд нь хулгайч гайхаж эргэлзсэн хэдий ч мөнгийг авахаар очлоо. Түүнийг мөнгийг нь авч байх хооронд Шичири багш “Бүгдийг нь битгий ав. Надад маргааш татвараа төлөх мөнгө үлдээгээрэй” хэмээн хэллээ. Хулгайч жаахан мөнгө үлдээгээд явахаар зэхэж байтал өнөөх багш гэнэт чангаар “Чи миний мөнгийг авсан хэрнээ надад талархахгүй хэрэг үү?! Энэ чинь эелдэг санагдахгүй байна шүү” гэж хэлэхэд хулгайч талархал илэрхийлээд гарч оджээ. Өнөөх хулгайч найз нартаа өөрт тохиолдсон зүйлийг яриад амьдралдаа хэзээ ч ингэж айж байсангүй хэмээн хэлжээ. Хэд хоногийн дараа өнөөх хулгайч найз нарынхаа хамтаар баригдаж Шичири багшийн гэрээс хийсэн хулгай нь илчлэгджээ. Шичири багшийг гэрчээр дуудсанд тэр ирээд “Энэ хүн надаас ямар ч юм хулгай хийгээгүй. Би түүнд тэр мөнгийг өгсөн юм. Үүний хариуд тэр ч надад талархал илэрхийлсэн билээ” гэжээ.

Энэ үйлдэл нь өнөөх хулгайчид чин сэтгэлээс гэмшил төрүүлж, суллагдасны дараа Шичири багшид шавь орж хожим гэгээрсэн гэдэг

Мөнгөний ваар

Мөнгөний ваар

Миний санахын энэ хуучин ваар эцэг эхийн минь унтлагын өрөөний хувцасны шүүгээний дэргэд байж байдаг сан. Аав маань орой унтахаасаа өмнө халаасаа суллаж бутархай мөнгөнүүдээ тийш нь шиддэг.

Жаахан хүү байхад аав минь вааран савруугаа бутархай мөнгөө хийх тэр жингэсэнсэн дуу нь надад үргэж таатай сэтгэгдэл төрүүлдэг байлаа. Вааран сав бараг хоосон шахам байхад шидсэн мөнгөнүүд нь маш сайхан жингэнэсэн дуу гарган унадаг. Ваарыг дүүрэх үед энэ дуу нь нэлээд багасаж пүдхийсэн бүгтхэн дуу гарна.

Би ваарныхаа өмнө суугаад ширтэж байхад цонхоор туссан нарны туяанд зэс, мөнгөн зооснууд гялалзан байх нь далайн дээрэмчний эрднэсийн сан шиг харагдаж би алмайран ширтдэг байлаа. Өнөөх ваар дүүрэх үед банк явахаасаа өмнө гал тогооны өрөөний ширээн дээр зооснуудаа асган ялгаж багцална. Зооснуудаа банкинд хийх нь үнэхээрийн том ажил. Жижиг цаасан хайрцаганд зооснуудаа нямбайлан өрнө. Мөнгөтэй цаасан хайрцагаа аав бид хоёр дундаа тавиад түүний хуучин машинаар банкруу явцгаана. Банкруу явах бүрдээ аав минь надруу итгэл дүүрэн харж “Эдгээр зооснууд чамайг энэ жижигхэн тосгоноос явахад чинь туслана аа. Чи минь надаас илүү дээр амьдрах ёстой. Энэ жижиг тосгонд чи хэзээ ч үлдэж болохгүй” гэж хэлдэг сэн. Цаасан хайрцагтай зооснуудаа мөнгө хүлээн авагчид өгөхөөр цонхон доогуур нь шургуулах бүрдээ тэрээр “Энэ зооснуудыг хүүгийн минь коллежийн зардал болох хадгаламжид хийнэ. Хүү минь энэ жижиг тосгонд хэзээ ч надтай адил бүх насаа элээхгүй” хэмээн их л бахархалтайгаар өгүүлнэ. Мөнгөө тушаачихаад түүнийгээ тэмдэглэж дэлгүүрээс заавал мөхөөлдөс худалдан авна. Би үргэлж шокаладтайг харин аав маань дандаа ванилатай сонгодог. Худалдагч хариулт мөнгө өгөхөд аав маань алган дахь зооснуудаа надад харуулаад “Гэртээ хариад бид дахиад л ваараа дүүргэж эхэлнэ дээ” гэж хэлдэг. Гэртээ буцаж очоод хамгийн эхний зоосыг заавал надаар хийлгүүлнэ. Богинохон хугацаанд жингэсэн дуу гаран зоос минь вааранд унахад бид хоёр бие биерүүгээ инээмсэглэн харна. “Чи пэнни*, никэль*, дайм*, куартэрээр* л коллэждоо сурах болно доо. Чи коллежид заавал орно оо. Би ч түүнийг чинь харах болно” гэж надад хэлдэг сэн. Он жилүүд өнгөрсөөр би коллежээ төгсч өөр хотод ажилд орсон. Нэг удаа эцэг эх дээрээ зочилж тэдний унтлагын өрөөн дэх утасыг ашиглахаар орохдоо би өнөөх ваар тэнд байхгүй анзаарлаа. Ваар маань өөрийн үүргээ гүйцэтгэсэн болохоор тэнд байхаа больсон нь тэр байлаа. Хоолойд минь нэг юм тээглэх шиг болж өнөөх ваар байсан газрыг ширтэн хэсэг зогслоо. Аав минь маш цөөн үгтэй. Тэрээр хэцээ ч зорилго чиглэл, хичээл зүтгэл болон итгэл найдвар зэргийн тухай надад сургаал хэлж байсангүй. Харин энэ ваар надад энэ бүхнийг ямар ч мэргэн сургаал үгнээс илүүтэйгээр ойлгуулсан юм. Эхнэр Сьюзантайгаа суухдаа би бяцхан хүүгийн амьдралд өнөөх ваар ямар чухал үүрэг гүйцэтгэснийг түүнд ярьсан юм. Аав минь надад хэр их хайртай байсан нь миний сэтгэлд хоногшин үлдсэн. Гэрт маань ямар ч хэцүү үе байсан ч аав минь зооснуудаа үргэлж вааранд хийнэ. Зун болж аав маань үйлвэрээсэээ халагдан ээж маань долоо хоногт хэд хэдэн удаа хатаасан буурцаг төдийхөнөөр хоол хийж байсан тэр мөчид хүртэл ганц ч зоос ваарнаасаа авч байсангүй. Ширээний эсрэг талд суусан аав маань буурцгаа амтлахаар дээр нь кетчуп түрхэж байхдаа тэрээр ердийнхөөсөө нэлээд шийдэмгийгээр надруу харж “Коллежоо төгсөөд хэрэв чи өөрөө хүсээгүй л бол хэцээ ч буурцаг дахин идэх шаардлага гарахгүй хүү минь” гэж хэлэхдээ нүд нь гялалзаж байлаа.

Бидний охин Жессикаг төрснөөс хойших анхны шинэ жилээр бид баярын амралтаа манай эцэг эхтэй хамт өнгөрүүлсэн юм. Оройн хоолоо идсэний дараа эцэг эх маань буйдэн дээр суугаад анхны ачаа өхөөрдөн тэвэрч байлаа. Жессикаг уйлагнаж эхлэхэд эхнэр маань охиныг аавын гараас авангаа “Түүнийг хуурайлах хэрэгтэй болсон байх аа” гээд охиноо тэвэрсээр унтлагын өрөөлүү явлаа. Унтлагын өрөөнөөс Сьюзаныг буцаж ирэхэд ямар нэгэн онцгой зүйл болсон нь түүний нүднээс илэрхий байлаа. Эхнэр маань Жессикаг аавд буцааж өгөөд гараас минь хөтлөн унтлагын өрөөг чиглэлээ. “Хараач ” гэж тэр аяархан хэлээд нүдээрээ хувцасны шүүгээний дэргэдэх өнөөх ваар байсан газрлуу заалаа. Гайхалтай нь өнөөх ваар тэр л байрандаа ёроолдоо нэлээд хэдэн зоостой харагдлаа. Би ваарлуу алхаж очоод халаасаа тэмтэрч атга дүүрэн зоос гаргаж ирээд сэтгэл ихээр хөдлөн байж зооснуудаа ваарандаа хийлээ. Намайг эргэж хараад аав минь Жессикаг тэвэрсээр өрөөнд сэмээрхэн орж ирсэн байгааг анзаарлаа. Бидний харц тулгарах тэр мөчид миний мэдэрч байгаа шиг тийм гайхамшигт мэдрэмжийг тэр ч гэсэн мэдэрч байгаа гэдэгийг нь би мэдэж байлаа. Бидний хэн ч юу ч хэлээгүй бөгөөд энэ миний сэтгэлийг бүхнээс илүү хөдөлгөсөн юм.
Өөрийн хүч чадлыг хэзээ ч бүү дутуу үнэлэж бай. Жижигхээн зүйлээр бид хүний амьдралын сайн, муу алинаар нь өөрчилж чадна. Бусдаас сайн сайханыг олж харахыг хичээ.

Хамгийн сайхан болон хамгийн гайхалтай зүйлс хэцээ ч гарт баригдаж, нүдэнд харагддагүй юм. Гагцхүү тэдгээрийг зүрх сэтгэлээрээ л мэдэрэх ёстой.

Хэрээ

Хэрээ

80 хүрсэн өвгөн 45 настай хүүгийн хамт буйдан дээр сууж байтал гэнэт цонхон дээр нь нэгэн хэрээ ирж суулаа.
- Энэ юу вэ? гэж аав нь хүүгээсээ асуухад

- “Хэрээ гэдэг юм” гэж хүү хэллээ.

Хэсэг хугацааны дараа эцэг нь хүүгээсээ 2 дахь удаагаа
- Энэ юу вэ? гэхэд хүү нь
- Ааваа “Энийг хэрээ гэдэг юм” гэж би танд хэлсэн шүү дээ гэв.

Өвгөн 3 дахь удаагаа
- “Энэ юу вэ?” гэж асуув.
Энэ үед хүү нь “Үүнийг хэрээ, хэрээ гэдэг юм” хэмээн дуугаа өндөрсгөхөд түвэгшээсэн өнгө түүний дуунд илт мэдрэгдэж байлаа .

Жаахан байзнаад аав нь “Энэ юу вэ?” хэмээн 4 дэх удаагаа асуултаа давтлаа. Энэ удаа хүү нь “Би танд олон удаа үүнийг хэрээ гэдэг юм гэж хэлээд байхад та ойлгохгүй яагаад нэг асуултыг дахин дахин асуугаад байгаа юм бэ?” хэмээн эцэг рүүгээ хашгичлаа.

Эцэг нь өрөөрүүгээ ороод буцаж ирэхдээ хүүгээ төрсөнөөс хойш хөтлөж байсан өдрийн тэмдэглэлээ барьсан байлаа. Тэгээд нэг хуудасыг нь хүүгээ уншихыг хүсэв. Уг өдрийн тэмдэглэлд дараахи зүйл бичээтэй байлаа.

“Өнөөдөр гурван настай хүү минь буйдан дээр надтай зэрэгцэн сууж байтал манай цонхон дээр нэгэн хэрээ ирж суулаа. Хүү минь 23н удаа “Энэ юу вэ?” хэмээн асуух бүрт нь би түүнд 23 удаа “Үүнийг хэрээ гэдэг юм” гэж хариулав. Хүү минь нэгэн ижил асуултыг 23н удаа асуух бүрт нь би хүүгээ энхрийлэн харж, гэнэн хонгор үрээ түвэгшээлгүйгээр хариулж, хайр энхрийлэл харин ч улам ихээр ундарч байлаа” гэсэн байв

Аяга уу? Кофе юу?

Аяга уу? Кофе юу?

Тухайн ажил албандаа нэлээд өндөр байр сууринд хүрцгээсэн нэг ангийн төгсөгчид уулзаж их сургуулийнхаа профессор багшийнд цуглацгаажээ.

Элдвийг ярилцсаар тэдний яриа нэг мэдэхэд тэдний ажил амьдрал дээрхи бухимдал, бэрхшээлүүдийн тухай яриа болон хувирчээ. Профессор ирсэн зочиддоо кофе уухыг санал болгон гал тогооныхоо өрөө ороод том савтай кофе болон шаазан, хуванцар, шилэн, болор зэрэг зарим нь энгийн, зарим нь үнэтэй, зарим нь гоёмсог зэрэг олон төрлийн аягануудын хамтаар авч иржээ. Профессор тэдэнд кофеноос аягалан ууцгаа гэв. Тэгээд бүгд кофе аягалан барьсаны дараа профессор “Хэрэв та бүхэн анзаарсан бол бүх гоё хээнцэр аяганууд нь шилэгдэж харин энгийн болоод хямдхан аяганууд нь үлдэж хоцорсон байгаа. Та бүхэн өөрт таалагдсан хамгийн сайн гэснээ л сонгосон нь ердийн үзэгдэл хэдий ч энэ чинь л та бүхний тэр бухимдал, бэрхшээлүүдийн чинь гол эх үүсвэр нь юм. Та бүхэний гол хүсэж байсан зүйл чинь кофе болохоос аяга биш биз дээ гэтэл та бүхэн ухамсартайгаар хамгийн сайн болон муу гэсэн аяганд сонголт хийлээ шүү дээ. За тэгэхээр амьдрал гэдэг бол кофе харин ажил алба, мөнгө, нийгэмд эзлэх байр суурь бол аяга нь юм. Тэд бол зөвхөн амьдралд хэрэгтэй зүйлс боловч амьдралын чухал мөн чанар хэзээ ч өөрчлөгддөгүй юм. Заримдаа бид зөвхөн аяганд хэт анхаарснаас түүн доторхи кофег мартчихдаг”

Аяга нь бус кофе бидэнд хамгийн чухал биш гэж үү!

“Охины минь дурлах залууд илгээх захидал”

“Охины минь дурлах залууд илгээх захидал”

Сайхан цэцгийг ургуулах гэж цэцэгчин хүн cap, нар, оддыг шинжин, өөрийгөө умартаж, ямх ямхаар дээшлэх ишийг нь энхрийлж, навчийг нь чийглэж, дэлбээлэх анхны нахиаг нь өхөөрдөн ширтэж суудаг гэсэн. Би бол цэцэгчин хүн. Харин надаас тасарч, сэтгэлээс бүтсэн энэ цэцэг одоо өөр гэрэл рүү тэмүүлж байна. Эгдүүцэн байж ургуулсан энэ эмзэгхэн нахиа ямархуу гоо үзэсгэлэнтэй цэцэг болон дэлгэрч байгааг чи одоо бахдан харж байна, Анх харахдаа л чи түүнд минь татагдсан бол түүнтэй үүрд үргэлжлэх болно гэдгийг сайтар тунгаагаарай. Тэгээд мянган жил ч байсан чиний тэр бахдал, чамд аз жаргал хэвээрээ байна гэдэгт итгэлтэй байгаа бол түүнд минь гараа хүргэж болно.

Харин тэгж бодож байхдаа эвшээлгэх юм бол чи өөрийгөө андуурсан гэдэгт итгэ. Тиймээс анзаараагүй мэт царайлаад цааш явж одоорой. Түүнд минь горьдлого төрүүлэх хэрэггүй. Тодорхойгүй эхлэлийг тавиагүй л бол аз жаргалгүй төгсгөл ирдэггүй юм. Чамайг хайрлаг гэж би энэ жижигхэн хайрыг төрүүлсэн юм. Тэр хайрыг анзаараагүй өнгөрдөг байлаа ч нэгэн цогтой, халуун зүрхний гүнд маш олон жил чи хадгалагдах болно. Чамайг хадгалж, нандигнаг гэж би энэ ариухан сэтгэлийг ургуулсан юм. Агаарын салхи, амьдралын салхи, анхны хайрын салхи охиноос минь төгсгөлгүй ундарч байгааг чи нэгэнт мэдсэн бол түүнийг минь битгий ширгээгээрэй. Битгий уйлуулаарай. Нарны гэрэл нэвт харагдам бяцхан хуруугаа эсгэчихээд дуслах цусыг нь гайхан хараад “Ээж ээ, энэ юу вэ?” хэмээн асуусан тэр өдөр би огт танихгүй чамайг бодож зогссон юм шүү. Тэгээд үрийнхээ биеэс урссан тэр халуун’ шингэнийг угаалтуур луугаа дусаачихаад хамаад авчихаж чадахгүйдээ халаглаж байлаа. Харин чи тэгж чадаж байна уу? Чамайг хайрлаж байгаа энэ бяцхан халуун ертөнцийг би өөрийнхөө хайраас тасалсан юм. Тэр хайр нүдэнд үл үзэгдэх хэрнээ зүрхийг минь шатааж байлаа. Шатам халуун өртөнцөд минь хаалга, үүд гаргах гэж надаас энэ охин ургасан атлаа яг одоо гагц чиний төлөө л үхэхэд бэлхэн зогсож байна. Надаас тасарсан хэрнээ чам руу тэмүүлж, намайг дуурайсан хэрнээ чамайг хайрлаж байна.

Ялимгүй омголон боловч энхрий зөөлөн сэтгэл түүнд минь бий. Шазуур зууж харагдах боловч дотроо нулимс үерлүүлж, шантгар зөөлхен хамраараа хайр нэхэж байгааг нь би мэдэж байна. Чи түр зогсоод духан дээр нь үнс. Чимээгүйхэн эрүүг нь өргөөд уруулыг нь үнэрлэ. Ингэхийг чамд л би зөвшөөрч чадна. Инээмсэглэснийх нь дараа надад чи талархах болно. Хэзээ ирэхээ мэдэгдэхгүйгээр чи хаашаа ч битгий яв. Мөч, хором, цаг бүхний тоогоор тэр минь чамайг хүлээх болно. Тийм их хүлээлтийн цаана тоолж боломгүй горьдлого, тийм хэмжээний гомдол буцалж байдаг юм. Тэгээд эргээд ирэхэд чинь дүрэлзсэн их гал саваа нэгэнт хальж, дөлгөөн уярангуй зан хөлдөж ширгэсэн байх болно. Чамайг тийм халуун галд шатаж, тийм хүйтэн мөсөөр хайруулаасай гэж би хүсэхгүй байна.

Миний тарьсан цэцгийг муухай болговол махчин ургамал ч болж чадах. Харин хайр, гэрэл хоёроор тасралтгүй тэтгэж чадвал чиний дулаан тавлаг гэр орон мэт байж чадна. Тэрний нулимсыг арчих тоолондоо дотроо уйлдаг байсан ээж нь ганцхан чамд зориулан энэ мөрүүдийг тэрлэж байна. Хацрыг нь хорстол алгадаж ч үзээгүй хамгийн нандин дэлбээгээ одоо чиний мэдэлд шилжүүлье. Гараа сайтар угаагаад хаттал нь арчихаад нарны гэрэл элбэг хүрэлцэх тийм л газар луу түүнийг минь зөөгөөрэй. Тэр чамд яг өөр шигээ олон үзэсгэлэнт цэцгийг ургуулж өгөх болно. Тэднийг ч бас ягтүүн шиг минь халамжлаарай. Ингээд чиний ачаар би ч бас цааш үргэлжлэх болно.

Давстай кофе-хайрын түүх

Давстай кофе-хайрын түүх

Тэр түүнтэй зүгээр энгийн үдэшлэг дээр тааралдсан. Тэр гайхалтай байсан. Бараг бүх залуус л түүнийг мөрөөдөж байхад тэр залуу хэн ч анзаарахгүй жирийн л нэгэн залуу байв. Шөнө ч дууслаа өглөө ч боллоо. Тэр зориг гарган түүнийг хамт кофе уухыг урив. Бүсгүй ч гайхаж зүгээр соелтой зан гарган зөвшөөрөв.

Тэр хоер аятайхан кафе оров. Залуу нилээн сандарч юм ч ярихаасаа айж байв. Бүсгүйд залхуутай санагдаж эхэллээ. Хурдхан гэртээ харихын түүс болж байлаа. Гэтэл залуу гэнэт зөөгчийг дуудаж “Та надад жоохон кофенд хийх давс авчирж өгж чадахгуй биз” гэжээ.

Бүгд л түүн рүү их гайхан харж байв. Залуу нүүр нь улайгаал, тэхдээ л кофендоо давсаа хийгээд ууж орхив. Бүсгүй түүнээс чи яагаад давс хийж ууж байгаан гээд гайхан асуув. Тэр хариулахдаа: Би жоохонбайхдаа далайн эрэг дээр амьдарч байсан юм, тэнд бүх бага насаа өнгөрүүлсэн. Кофендоо давс хийж уухаар би далайн амтыг мэдэрдэг ,би өөрийнхөө амьдарч байсан газрыг, үргэлж бага насаа санадаг, одоо хүртэл тэнд амьдардаг ээж ааваа санадаг гэжээ.

Түүний дараагаар бүсгүй амьдралаа ярьж эхэллээ, өөрийнхөө бага нас хаана өссөн, амьдарч байсан хот гээд л бүх зүйлээ ярилаа. Энд их таатай сайхан яриа өрнөсөөр л байлаа энэ нь тэр хоерын жирийн бус гайхамшигтай хайрын түүхийн эхлэл байлаа. Тэр 2 уулзаж эхэллээ. Бүсгүй залууг өөрийнх хүлээж байсан мөрөөдөж байсан цагаан морьтой мөрөөдлийн ханхүү нь гэдгийг ухаарлаа. Залуу маш сайхан сэтгэлтэй, зөөлхөн, халамжтай, соелтой. Тэр үнхээр саак залуу байхад бүсгүй золтой л түүнийг алдчихсангуй. Давстай кофе минь баярлалаа!!!!
Цаашдаа бүх л сайхан хайрын түүх шиг сайхан үргэжилсээр байлаа. Гүнж ханхүүтэй гэрлэж урт удаан сайхан амьдарлаа. Бүсгүй хайртад нь таалагддаг учир кофе хийж өгөх болгондоо түүндээ кофенд нь бага зэрэг давс хийж өгдөг
байжээ.

Хамт амьдарсан 40 жилийн дараа залуу нэгэн захидал үлдээгээд хорвоог орхижээ. Захиандаа Хайрт минь намайгаа уучлаарай бид 2-ын энэ олон жилийн хамтын сайхан амьдралын турш би чамдаа худлаа ярьсныг минь уучлаарай. Би чамдаа нэгхэн удаа л худлаа ярьсан тэр нь давстай кофены тухай худлаа ярьсан юм. Бид 2 анх танилцаж байсныг санаж байна уу тэгхэд би яаж сандарж байсныг? Би уг нь элсэн чихэр авчирж өгөхийг хүсэж хэлэх гэж байгаад сандарсандаа давс гээд хэлчихсэн юм. Тэгээд дахин элсэн чихэр гэж хэлэхээсээ ичээд тэгээл давс хийгээд уусан. Би хэзээ ч энэ давс бид 2-ын хайрын эхлэл байна гэж төсөөлөө ч үгүй. Би энэ тухай чамд хэлэх гэж зөндөө оролдсон боловч даанч айдаг байсан. Би чамдаа хэзээ ч худлаа ярихгүй гэж амласан. Гэхдээ би одоо үхэж байна, би одоо юунаас ч айхгуй байна тийм учраас чамдаа хэлж байна. Би давстай кофег үзэн яддаг, ямар муухай дотор муухайрмаар амттай гээч, би чамтайгаа танилцсанаас хойш дандаа уусан. Хэрвээ би дахин төрж дахин чи минь миний эхнэр байвал би дахин дахин тэр муухай амттай кофег уун чинийхээ хажууд байхад бэлэн….. гэжээ

Бүсгүйн нулимас урссаар захиан дээр урсаж норголоо. Нэгэн өдөр бүсгүйгээс хэн нэгэн “давстай кофе ямар амттай вэ” гэж асуухад “амттай” гэж хариулжээ…

Тэр түүнтэй зүгээр энгийн үдэшлэг дээр тааралдсан. Тэр гайхалтай байсан. Бараг бүх залуус л түүнийг мөрөөдөж байхад тэр залуу хэн ч анзаарахгүй жирийн л нэгэн залуу байв. Шөнө ч дууслаа өглөө ч боллоо. Тэр зориг гарган түүнийг хамт кофе уухыг урив. Бүсгүй ч гайхаж зүгээр соелтой зан гарган зөвшөөрөв.

Тэр хоер аятайхан кафе оров. Залуу нилээн сандарч юм ч ярихаасаа айж байв. Бүсгүйд залхуутай санагдаж эхэллээ. Хурдхан гэртээ харихын түүс болж байлаа. Гэтэл залуу гэнэт зөөгчийг дуудаж “Та надад жоохон кофенд хийх давс авчирж өгж чадахгуй биз” гэжээ.

Бүгд л түүн рүү их гайхан харж байв. Залуу нүүр нь улайгаал, тэхдээ л кофендоо давсаа хийгээд ууж орхив. Бүсгүй түүнээс чи яагаад давс хийж ууж байгаан гээд гайхан асуув. Тэр хариулахдаа: Би жоохонбайхдаа далайн эрэг дээр амьдарч байсан юм, тэнд бүх бага насаа өнгөрүүлсэн. Кофендоо давс хийж уухаар би далайн амтыг мэдэрдэг ,би өөрийнхөө амьдарч байсан газрыг, үргэлж бага насаа санадаг, одоо хүртэл тэнд амьдардаг ээж ааваа санадаг гэжээ.

Түүний дараагаар бүсгүй амьдралаа ярьж эхэллээ, өөрийнхөө бага нас хаана өссөн, амьдарч байсан хот гээд л бүх зүйлээ ярилаа. Энд их таатай сайхан яриа өрнөсөөр л байлаа энэ нь тэр хоерын жирийн бус гайхамшигтай хайрын түүхийн эхлэл байлаа. Тэр 2 уулзаж эхэллээ. Бүсгүй залууг өөрийнх хүлээж байсан мөрөөдөж байсан цагаан морьтой мөрөөдлийн ханхүү нь гэдгийг ухаарлаа. Залуу маш сайхан сэтгэлтэй, зөөлхөн, халамжтай, соелтой. Тэр үнхээр саак залуу байхад бүсгүй золтой л түүнийг алдчихсангуй. Давстай кофе минь баярлалаа!!!!
Цаашдаа бүх л сайхан хайрын түүх шиг сайхан үргэжилсээр байлаа. Гүнж ханхүүтэй гэрлэж урт удаан сайхан амьдарлаа. Бүсгүй хайртад нь таалагддаг учир кофе хийж өгөх болгондоо түүндээ кофенд нь бага зэрэг давс хийж өгдөг
байжээ.

Хамт амьдарсан 40 жилийн дараа залуу нэгэн захидал үлдээгээд хорвоог орхижээ. Захиандаа Хайрт минь намайгаа уучлаарай бид 2-ын энэ олон жилийн хамтын сайхан амьдралын турш би чамдаа худлаа ярьсныг минь уучлаарай. Би чамдаа нэгхэн удаа л худлаа ярьсан тэр нь давстай кофены тухай худлаа ярьсан юм. Бид 2 анх танилцаж байсныг санаж байна уу тэгхэд би яаж сандарж байсныг? Би уг нь элсэн чихэр авчирж өгөхийг хүсэж хэлэх гэж байгаад сандарсандаа давс гээд хэлчихсэн юм. Тэгээд дахин элсэн чихэр гэж хэлэхээсээ ичээд тэгээл давс хийгээд уусан. Би хэзээ ч энэ давс бид 2-ын хайрын эхлэл байна гэж төсөөлөө ч үгүй. Би энэ тухай чамд хэлэх гэж зөндөө оролдсон боловч даанч айдаг байсан. Би чамдаа хэзээ ч худлаа ярихгүй гэж амласан. Гэхдээ би одоо үхэж байна, би одоо юунаас ч айхгуй байна тийм учраас чамдаа хэлж байна. Би давстай кофег үзэн яддаг, ямар муухай дотор муухайрмаар амттай гээч, би чамтайгаа танилцсанаас хойш дандаа уусан. Хэрвээ би дахин төрж дахин чи минь миний эхнэр байвал би дахин дахин тэр муухай амттай кофег уун чинийхээ хажууд байхад бэлэн….. гэжээ

Бүсгүйн нулимас урссаар захиан дээр урсаж норголоо. Нэгэн өдөр бүсгүйгээс хэн нэгэн “давстай кофе ямар амттай вэ” гэж асуухад “амттай” гэж хариулжээ…

Би чамд хайртай, хонгор минь

Тэд гэрлээд олон жил болжээ. Хамтдаа амьдрах хугацаанд сайдаж, муудах зүйл олон байв. Нөхрийнхөө ажил дээрээ цаг наргүй өнждөгөөс болоод нэг өдөр эхнэр нөхөртэйгөө маргалджээ. Үүнээс болоод нөхөр нь гомдож, эхнэр нь тун их ууртай байлаа.

Эхнэр нь бүтэн долоо хоног үг дуугарахгүй байсан тул нэг орой нөхөр нь түүнд харандаа, цаас авчирч өгч гэнэ. Тэгээд ширээний хоёр талд суугаад бие биенийхээ чухам юу таалагдахгүй байгааг жагсаан бичихээр болов. Дараа нь цаасаа солилцоод энэ талаараа ярилцах хэрэгтэй гэлээ. Эхнэрт нь гомдмоор зүйл дэндүү их байгаа болохоор толгой өндийлгүй бичиж эхэлжээ. Харин нөхөр нь эхнэр рүүгээ удаан гэгч нь ширтэж байснаа бас л бичиж эхлэв. Тэд 15 минутын турш бичиж, цаасаа солилцлоо.

Нөхрийн авсан цаасан дээр маш олон гомдол бичсэн байлаа. Эхнэрийн уур дэндүү их хүрчээ. Харин эхнэр нөхрийнхөө өгсөн цаасыг хараад маш их балмагдаж, нулимс цийлэгнүүлэн өөрийнхөө өгсөн цаасаа хурдан гэгч нь булааж авав. Нөхөр нь өөрийнхөө хоёр хуудас цаасан дээр “Би чамд хайртай, хонгор минь” гэж олон удаа бичсэн байлаа.

.

Шаргуу байдлын 8 үзүүлэлт

Хэн ч шаргуу болж болно. Шаргуу зан бол таны оюун ухааны төлөв байдал тул түүнийг бий болгож төлөвшүүлж болно. Тэгэхдээ дараах зарчмуудыг мөрдлөг болгох хэрэгтэй.

Хэн ч шаргуу болж болно. Шаргуу зан бол таны оюун ухааны төлөв байдал тул түүнийг бий болгож төлөвшүүлж болно. Тэгэхдээ дараах зарчмуудыг мөрдлөг болгох хэрэгтэй.

• 1. Зорилго тодорхой байх
  Шаргуу байдлыг хөгжүүлэх эхний хамгийн чухал үе шат нь та юу хүсч байгаагаа мэдэх явдал юм.
• 2. Хүсэл
  Та ямар нэгэн юманд шимтэн тэмүүлж байгаа бол шаргуу байх шаргуу болоход хялбар болно.
• 3. Өөртөө итгэх
  Санасныгаа эцэст нь хүргэж чадна гэдэг таны итгэл таныг шаргуу байлгаж чадна.
• 4. Төлөвлөгөө тодорхой байх
  Таны боловсруулсан төлөвлөгөө танд шаргуу байдал мэдрүүлнэ.
• 5. Нямбай шинжилгээ
  Туршлага ажиглалтан дээр үндэслэн таны төлөвлөгөө найдвартай биелэхийг мэдэх нь шаргуу байдлыг бэхжүүлнэ. Үүний эсрэг шинжилгээ хийхийн оронд тааж суугаа бол шаргуу байдалд огт байхгүй гэсэн үг.
• 6. Хамтын ажиллагаа
  Бие биеэ ойлгосон, эвсэг хамтын ажиллагаа шаргуу байхад тусална.
• 7. Сэтгэлийн хүч
  Тодорхой төлөвлөгөө боловсруулалтанд бүх санаа бодлоо төвлөрүүлэх нь шаргуу байдлыг дадал болгоно.
• 8. Дадал
  Дадал болсон шаргуу байдал зан төрх болно. Аймшгийн хамгийн сайн эм бол албадаж, олон дахин зориг гаргах явдал. Дайны тэргүүн шугаманд явсан хүмүүс үүнийг сайн мэднэ дээ.

Erdeniin chuluu

Эрдэнийн чулуун зурхай

Та дараах чулуунуудыг хэрэглэж биедээ байнга авч явбал элдэв гай зэтгэрээс ангижирна.
СУВД - Урт нас түвшин жаргал буян хишиг соёрхдог чулуу юм. Сувдын дурдмал сайхан өнгө нь эдэлж яваа эзнийхээ бие сэтгэлийн байдлаас шалтгаалдаг. Эзнээ нас нөгчихөд сувдны өнгө бүдгэрнэ. Эртний Ромд сувдыг янагийн охин тэнгэр Венерад зориулдаг байжээ.

МАРГАД
Маргад эрдэнийг харж явахад хараа цэлмэг ухаан тэлдэг. Маргад хэрэглэдэг хүн уйтгарлах, нойр хулжих эвгүй зүүдлэхийг мэддэггүй. Уг чулуугаар бахардаж унах өвчнийг анагаадаг бөгөөд эдгэсэн хойно нь чулуунд цав суусан байдаг. Маргад эрдэнэ муу муухай юманд дургүй. Эзэн нь муу муухай хэрэг үйлдвэл хагарч бутардаг гэнэ.

ХАШ
Уг чулуугаар бөөрөөр хатгах, элгээр өвдөх зэрэг өвчнийг зогсоодог бөгөед аянганаас хамгаалж бусдыг эзэндээ чин үнэнч байлгадаг хэмээн эртний нанхиад болон дорно дахины зарим улс түмэн дээдэлдэг байжээ. Эзэн хаад нь хашаар төрийн ёсны ваар сав хийлгэдэг байсан бөгөөд түшмэд нь тухайн нийгмийнхээ байр сууриас шалтгаалж янз бүрийн хэлбэр хэмжээтэй хаш жинсийг хэрэглэдэг байжээ.

БАДМААРАГ
Бадмаараг нь цус тогтоох, шархдахаас хаацайлах, аврах, томуу тахлын нянд бузартсан, агаарыг ариутгахад чөтгөр тонилгох увдистай. Бадмаараг чулуу мянган жил тутам өнгө зүсээ хувиргасаар долоон мянган жилд сая енгөө олон төгөлдерждөг гэнэ.

МАНА
Газар хөдлөхөд дарагдах аюулаас сэргийлдэг. Маныг зүүсэн хүн уур уцааргүй байдаг бөгөөд зүрх нь чичирч савладаггүй, аливаа нэгийг хүнээс хүсэх, гуйхад бутэмжтэй байдаг гэнэ. Мана чулуутай хүн ядуугийн зовлонг үл амсах агаад үргэлжид амар тайван аж тердөг.

МОЛОР
Молор эрдэнэ нь уур хилэнг дарж хусэл тачаалыг номхотгодог. Эр хүнд цэцэн цэлмэг ухаан, эм хүнд үр хүүхэд заяадаг. Мөн далайн шуургыг номхотгодог гэж үздэг байна.

ХУВ
Энэхүү эрдэнэ нь балчир хүүхдийг энх амгалан эсэн мэнд торниулж, тамир тэнхээтэй болгож, цагаан хэл амнаас хамгаалдаг. Уг чулуу нь шарлаж, хөндүүрлэх багтрах, зүрх чичрэх, цус алдахыг татраадаг гэнэ. Боловсруулаагүй хувны өөдөс хэлтэрхийг дэрэн доогуураа хийвэл нойр хулжихын аюулгүй. Жирэмсэн эмэгтэй зүүж явбал амаржих нь хөнгөн.

ГЭРЭЛТ ЧИМЭД
Урвах шарвах ихэмсуу зан гаргахыг гэрэлт чимэдээр билэгддэг. Зовлон тарьдаг гэх ч домог бий. Гэрэлт чимэдтэй хүн ойр орчныхоо хүмүүсийн оюун санаанд нөлөөлдөг. Хэрэв хэн нэгэн хүн араас чинь мөрдөж мөшгөөд байвал гэрэлт чимэдтэй бол аврагдана.

БИНДЭРЪЯА
Энэхуу эрдэнийн чулуу нь аливаа хүнийг цог жавхлантай баясгалантай эелдэг найртай болгож, эсрэг хүйснийхэнд нь хүндтэй болгодог.

УСАН БИНДЭРЪЯА
Энэ чулуу хөх ногоовтор туяа нүдний хараанд ээлтэй. Уг чулууг уур омог дарах, хуял тачаалыг бууруулах увдистай гэдэг. Далайчид сахиус болгон зүудэг агаад аялал жуулчлалаар явахад аюул зайлуулж, далайн байлдаанд ялалт авчирдаг гэж үздэг.

ОЧИР ЭРДЭНЭ
Гэм хоргүй, хэлбэрэлтгүй, эрэлхэг байх евчин эмгэгийг дийлэхийн билэгдэл гэж үздэг. Очир эрдэнэ буюу алмаз нь уур хилэн, урин тачаангуйг дарж итгэл зүтгэл чадал хүчийг соёрхдог. Бүсгүй хүн гартаа очир эрдэнэ боовол зүдрэлгүй амарждаг гэнэ. Очир эрдэнэ зүүсэн хүн энэ хорвоод хүчтэй хэлсэн үг нь үнэтэй, айх аюулгуй, ухаан саруул, хөгжил цэнгэлтэй явдаг. Очир эрдэнэтэй хүн дулаан зөелөн харагддаг бөгеөд аянга ниргэхээс эмээх явдалгүй.

ЯГААН БОЛОР
Ягаан болор нь согтуурахаас, хэрэв түүн дээр сар нарны дүрс сийлбэр хорлох, хорлогдохоос авардаг. Ягаан болорыг өгөөмөр билэг оюуныг заяан, үйлс бухэнд тус болж, ойворгон муухай бодлыг зайлуулж үрчлээ тогтох, сэвхтэхээс хамгаалдаг гэж үздэг.

ОЮУ
Оюуг хайртай дуртай хүндээ бэлэг болгон барьдаг байна. Оюу хишиг буян заяаж, эр эм хоёрын эв эеийг сахиулдаг. Өглөө босоод оюу харсан хуний сэтгэл өдөржингөө амгалан явдаг. Оюуг зүүлт маягаар хэрэглэхэд зүрх сайжруулан айдас хүйдсийг үргээн, могой, аянга, үерийн аюулаас хамгаалдаг. Оюутай хун хэзээ ч мөнгөөр гачигддаггүй, хэлсэн үг нь үнэд хурдэг. Дундад эртний Европт оюу хэрэглэсэн хүн ойчиход бэртдэггүй гэдэг байжээ.